معنی پراکنده روزی در فرهنگ فارسی عمید

کم روزی، تهیدست، بینوا، خداوند مِکنت به حق مشتغِل / پراکنده روزی پراکنده دل (سعدی - ۱۶۳)

معنی پراکنده روزی در لغت نامه دهخدا

تهیدست. مُقل ّ:، خداوند روزی بحق مشتغل، پراکنده روزی پراکنده دل.، سعدی

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

شوربخت، بدبخت، تیره روز، برای مثال پس از گریه مرد پراکنده روز / بخندید کای مامک دل فروز (سعدی۱ - ۱۲۳)

(پَگَ دَ / دِ)

رجوع به پراکنده روزی شود

(پَ کَ دَ / دِ)

شوربخت. بدبخت:
پس از گریه مرد پراکنده روز
بخندید کای مامک دلفروز.
سعدی

(پَ گَ دَ / دِ)

رجوع به پراکنده روز شود

(اَ دَل ل)

پراکنده گو:
پراکنده دل گشت از آن عیبجوی
برآشفت و گفت ای پراکنده گوی.
سعدی.
بهایم خموشند و گویا بشر
پراکنده گوی از بهایم بتر.
سعدی

تهیدست فقیر

بدبخت شوربخت

تفرق، تفرقه افکنی، تفرقه اندازی، متفرق سازی